Муборак уйғонган ҳар гул, ҳар оғоч!
| Шу баҳор тутмади шафқатин дариғ Мендан юз ўгирган илҳом париси. Тўлди-да бир мушкин ёмғирга борлиқ, Етди димоғимга раънолар иси. Зангори кўлдайин осмон беғубор, Навбаҳор йўлига соғинчлар сочдим. Майса бўлиб унган умидларим бор, Телба тўлқинларга кеча сир очдим. Куртаклар бағрига яширган маъво, Маҳрига етарми олам-жаҳонлар? Лойқа изни ювди мусаффо ҳаво, Сармаст — сумалакка етишган жонлар. Дошқозондан тошган сумалак недир? Қирларга ёйилган мунис бойчечак. Момолар қалбида ўлмаган сурур, Болаларга тубсиз, давомли эртак. Бодом хосиятли тушин таъбири — Ой кўйлакни тонгдан айлайди қабул. Шабнамлар мўлтирар — тугайди сабри, Муаттар тугунни очсин атиргул. Эшитиб ғулдирак нидоларини, Ўзинг-чи, тополмай жилғалар гирён. Гуллаган ўрикнинг новдаларини Суртиб юзларига, пичирлар осмон. Кел — эй, кўҳна Наврўз, хўрсиниқ, наво, Кишнаган тулпорлар, мушфиқ қалдирғоч.. Жафокаш ҳар кўнгил етишган сафо! Муборак уйғонган ҳар гул, ҳар оғоч! | |
|
| |
| Просмотров: 414 | | |
| Всего комментариев: 0 | |