Latifa (Uydamisan?…)
Kunlarning birida bir kishi yaqin og‘aynisining uyiga mexmonga boribdi. Borgach, og‘aynisining eshigini qattiq taqillatibdi. Ichkaridan og‘aynisi javob qilib: — Kim u? — deb so‘rabdi. — Bu men, do‘sting Avazman. O‘zing uydamisan? — debdi. — Axir uyda o‘zim bo‘lmay arvoxim bo‘larmidi! Senga xozirgina javob qildimku, axir… Shularni gapirib, og‘aynisi eshikni ochibdi. Lekin ular baribir tortishib qolishibdi. Shu payt tortishuv tepasiga qo‘shnisi kelib qolibdi. — E, qo‘shnijon, yaxshiyam o‘z vaqtida keldingiz. Qaramaysizmi, mana bu og‘aynimni, unga xato gapirganini tushuntira olmayapman — debdi. — Sizlar aslo diqqat bo‘lmanglar, men bor yo‘g‘i ikki daqiqada masalangizni chil-parchin qilib beraman. Faqat ikkingiz xam meni savollarimga javob berib tursangiz kifoya. Og‘ayningizga noxaqligini tushuntirib xam qo‘yaman! — debdi «dono» qo‘shnisi. Qo‘shnisi shunday deb, mexmonga yuzlanibdi: — Qani menga aytingchi, birinchi keliboq nima qildingiz? — Og‘aynimni, eshigini qattiq taqillatdim! -Tushunarli, keyinchi? — U ichkaridan «kim u» deb so‘radi? «Dono» qo‘shni keyin mezbonga yuzlanib, so‘rabdi: — Xo‘sh qo‘shnijon, o‘sha paytda siz uydamidingiz?!… | |
| |
Просмотров: 352 | | |
Всего комментариев: 0 | |