«Kallamiz ishlaganda» (Latifa)
| Afandi bir kuni o‘g‘liga nasixat qilibdi: — O‘g‘lim, inson mexnati bilan ulug‘. Bekorchidan xatto xudo xam bezor deyishadi. Mana, yon qo‘shnimizni misol keltiraman. U kunduzi davlat korxonasida ishlab, qo‘shimchasiga ishdan keyin tomorqasida xam ter to‘kib ishlaydi. Ko‘rdingmi, topish-tutishi xam yaxshi, avtomashinasi, dala xovlisi bor… O‘g‘li «tushundim» deya boshini qimirlatibdi. Lekin yana bir qo‘shnilari xam xuddi shunday yelib-yugurib ishlar ekanu, xech biri ikki bo‘lmas ekan. Bunga asosiy sabab, uning xotini 2 ta bo‘lib, topgani ulardan ortmas ekan. O‘g‘li Afandidan o‘sha qo‘shni xaqida so‘rabdi: — Dada, nega bu qo‘shnimiz xam ter to‘kib ishlaydi-yu, lekin sira ishi yurishmaydi? Afandi nima deb javob berishga ikkilanibdi, chunki uning xam xotini 2 ta ekan. Shuning uchun u o‘g‘liga xaqiqatni gapirishdan cho‘chib, boshqacharoq javob qilibdi: — To‘g‘ri, o‘g‘lim. U qo‘shnimiz xam uzzu-kun ishlaydi. Lekin uning kallasi yaxshi ishlamaydi. — Dada, menimcha unaqa emas. Axvol boshqacharoq bo‘lsa kerak — debdi o‘g‘li. — Xo‘sh, unda gap nimada ekan — debdi afandi o‘g‘li beradigan javobdan xavotirda. Shunda o‘g‘li: — Kecha kechqurun ularnikiga bir ayol kelib, rosa janjal ko‘tardi. Unga qo‘shnining xotini xam qo‘shildi. So‘ngra, eng oxirida ikkalovi xam «kallamiz ishlaganda, sen noshudga tegarmidik» deyishdi — deb javob qilibdi. | |
|
| |
| Просмотров: 367 | | |
| Всего комментариев: 0 | |