Sevgi haqida qissa
Bor ekanu,yo'q ekan,
Qadim, qadim zamonda,
Foniy dunyo tomonda,
Go'zal tuyg'u bor ekan.

Barcha inson ko'nglida
O'shal tuyg'u yasharkan
Yuraklar bir bog' kabi,
Go'zallikdan yashnarkan

Yetti osmon ishvasin,
Bog'i eram mevasin,
Tatib lazzat olarkan,
Davru davron surarkan,

Inson umri nur to'la,
Ertak kabi o'tarkan,
Shirin o'yga ko'milib
Tuyg'ular ju'sh urarkan.

Yuraklar qanot yozib,
Otashdek porlab yonib,
Rohatga to'ymas ekan,
So'ngisi kelmas ekan.

Sevishganlar gulmisol,
Barpo etib ko'rkamlik'
Chehralari nurvisol
Bahtli hayot kecharkan.

Kecha,kunduz,oy,yillar
O'tib asta oradan,
Noshukurlik kelibdi,
Insonga dust bulibdi.

Rashk,gumon,fitna,bo'hton
Qo'shilib o'shal zamon,
To'lib ,toshib ketibdi,
Misoli qora ummon.

Osmonni bulut bosib,
Quyosh nurlarin to'sib,
Yuraklarda behislik,
Qora zamon kelibdi.

Ko'ngillar toshday qotib,
Ishqin bo'htonga sotib,
Sevgilar hor bulibdi,
Nurlar so'nib qolibdi.

Bir panada berkinib
Durday ko'zyoshin to'kib,
Sevgi yig'lab turarkan,
Insonlarga aytarkan:

"Ayting nedir gunohim?,
Tuyg'uingiz panohim,
Yuraklarni bog'layin,
Yordam bergin Allohim."

Bir inson shunda unga:
Kunim almashib tunga,
Zahmatlar chekib doim,
Aylanib qoldim qulga.

Seni deb yonib yashab,
Hayotimdan kechdim men,
Barcha yumushim tashlab,
Majnun misol buldim men.

Ne topdim ayt o'rniga??
G'am alam,ham nadomad,
Chekganim bir dard bo'ldi,
Ko'rsatmading karomat.

Doim yurakda g'ashlik,
"Sevgilim qayda ekan?,
Hozir kim bilan"degan?,
Hayolimda bir tashvish.

Bas charchadim bu darddan,
Kechdim men bunday bahtdan,
Ko'zimdan yuqol" debti
G'azablanib alamdan.

Sevgi ko'z yoshin artib,
Yana tilga kiribdi,
Hursinib asta sekin,
Ushal insonga debti:

"Men misoli guldirman,
Ikkingiz ham keraksiz,
Biringiz suv bulsangiz,
Ikkinchingiz nurdeksiz...

Nur bo'lmasa yaprog'im,
Jonsiz so'lib qoladi ....
Suv bo'lmasa ildizim,
Tolib qurib qoladi...

Bir biringizdan gumon,
Ildizimda qurt kabi
Gumonli bo'lsa sevgi
Yurakda ishq o'ladi.

Seving, haydamang meni,
Men jannatdan kelganman,
Yuragingiz nur qilib
Saodatga chorlayman.

Faqat inson kar kabi,
Unga parvo qilmabdi,
Sevgi suzin tinglamay,
Yuragidan haydabti.

Horu zorlikga qolib,
Tugunin orqa solib,
Keta turib insonga,
Sevgi shunday su'zlabdi:

"Toshday qotdi ko'nglingiz,
Qonga to'lib ko'zingiz,
Gumon,bo'hton bir bo'ldi,
Horlik topdi sevgingiz..

Bir kun kelib insonlar,
Meni suvday istarlar,
Yolvorib kecha kunduz,
Allohimdan so'rarlar..

Barcha ko' ngil topganda,
Noshukirlik qildingiz,
Tanlangan yuraklarga,
Kelar endi sevgingiz.

Shul so'zlarni aytib u,
Behos g'oyib bulibdi.
Inson hayron bulmasdan
Yo'lin davom etibdi..

Ko'p zamonlar o'tibdi,
Inson sh'erlar to'qibdi,
Sevgi haqida hatto
Hikoyalar bitibdi..

Lek sevgi endi faqat ,
Tangrim so'zin tinglarmish,
Gar buyursa unga Haq
Yuraklarga kirarmish...

Tangridan so'rang,zero
Yuragingiz yorishsin,
Ruhingiz porlab tanho
Saodatga erishsin...

Kumushbibi qullari ,
Tebratmadi qalamni,
Balki uning yuragi,
Kuyladi shul qissani...

Allohdan so'rasangiz
U albatta beradi
Shubhasiz gar sevsangiz
Sevgi albat keladi
Категория: Hayotiy hikoyalar | Добавил: MILLIONER (08.04.2017)
Просмотров: 2215 | Рейтинг: 1.0/16
Всего комментариев: 0