Hikmatli latifalar
Bir kishi mashhur turk shoiri Mahmad Akif Ersoyni mazax qilmoqchi bo‘libdi: -Afandim, siz mol do‘xtirligini bitirgan edingiz-a? -Ha, bir yering og‘riyaptimi?! *** Bir olim g‘iybatchiga debdi: -Aytaylik, sen yomonlayotgan odamning obro‘si kamaydi, ammo bu to‘kilgan obro‘ senikiga kelib qo‘shilmaydi-ku! *** Bir boy davlatmandligidan kerilib, shayxga debdi: -Sizga qancha pulu oltin kerak bo‘lsa, mana mendan so‘rang! -Yo‘q, – debdi shayx. – Men qulimning qulidan narsa so‘ramayman. -Ie, qanaqasiga sizga qul bo‘lay? – darqaxr bo‘libdi boy. Shayx javob beribdi: -Nafs mening o‘ulim, sen esa nafsning qulisan!.. *** O’qituvchi: -Inson odamsimon maymundan paydo bo‘lgan. O’quvchi o‘qituvchiga ishorat qilib past ovozda: -Ba’zilari odamsimon eshakdan. *** Dunyoda hech qanday dalil qolmagan taqdirda ham, bir mikrobning hayoti Allohni anglash va anglatish uchun yetarlidir. PASTERNAK. *** Dunyo yasangan, bezangan chiroyli bir kelinchak kabidir! U barchaga kulib boqadi, ammo hech kimga tegmaydi. Dunyoning bu kayfiyatini anglagan buyuk zotlarimiz unga qiyo ham boqmay o‘tib ketaveribdilar. *** Biz yo‘lda uchrashdik Azon eshitildi. -Yur, jome’ga – dedim. – Bugun jum’a! -Masjidga bormasligimni bilasan-ku, – dedi. -Bilaman-u, ammo qachongacha bormaysan?! -Nima desam ekan, ruhim to‘g‘ri kelmaydi. Hali tayyor emasman. Qolaversa, shimimning tizzalari titilib, dazmoli buzilishidan ham qo‘rqaman… arzimaydi… Kulgim qistadi. -Hazillashyapsanmi? -Hazil-pazili yo‘q. Oq kiyimni yaxshi ko‘rishimni, dog‘ tushirmasligimni bilasan-ku! Haqiqatan ham, shunday edi. U ko‘pincha oq kiyim kiyardi. Kiyimlari doim dazmollangan, toza, ozoda edi… Oradan ikki oy o‘tib, bexos, uning jome’ masjidida ekanligini eshitib qoldim. Yugurdim. Jome’dagi nomoz saflarining eng oldida edi. Sekin-asta oldiga yaqinlashib past ovozda: -Qani, og‘ayni, senga nima bo‘ldi? Masjidga bormayman demaganmiding? – deb so‘radim. Undan sado chiqmadi. Chunki boshdan oyoq oppoq kafanga o‘rangancha tobutda yotar, uning uchun janoza namozlarini o‘qishlarini kutar edi. *** Saljuq sultonlaridan biri, mavlono Jaloliddin Rumiyni ziyorat qilib, gap asnosida saltanatlari orasidagi farqni so‘rabdi. -Sening saltanating, to ko‘zing ochiq turgan muddatgacha davom etadi. Meniki esa ko‘zim yumilganidan keyin boshlanadi, – debdi mavlono. | |
| |
Просмотров: 2791 | | |
Всего комментариев: 0 | |