Onamning qo’llari
| Keltiray bir ta’rifin onamning qo’llarini, Ham habib, ham tabibim – onamning qo’llarini. Ko’targan ro’zg’or yukin, qilt etmay biror tuki, Ham buyuk, ham suyukli onamning qo’llarini. Kaftida tutgan bizni – besh o’g’il, ikki qizni, Quyoshday issiq yuzi onamning qo’llarini. Biz deb o’t – suvga kirgan, nonlar yopib, kir yuvgan, Qattiqligi temirdan, onamning qo’llarini. Goh suyib, goh alqagan, oq yuvib, oq taragan, Kunimizga yaragan onamning qo’llarini. Soyabon panoh bo’lgan, kaftlari qadoq bo’lgan, Oling “sadqa - sadoq†bo’lgan onamning qo’llarini. Goho tushimga kirgan, ko’z yoshim artib turgan, So’rang men musofirdan onamning qo’llarini. Bargday titradim yozib, go’yo bag’rimga bosib, Novdaday ozgan, nozik onamning qo’llarini. Sizlar – aka-ukalar, Tizlar bukib – cho’kkalab, Ko’zga suring siypalab, Xohi shom, xoh ertalab, Bolangizday erkalab, Onamning qo’llarini, Onamning qo’llarini! | |
|
| |
| Просмотров: 960 | |
| Всего комментариев: 0 | |